مصرف 20 نخ سيگار در روز، خطر ريزش مو و طاسي را به مقدار چشمگير افزايش مي دهد. پژوهشگران در تايوان و با بررسي 740 مرد از نژاد آسياي شرقي كه از نظر ژنتيكي از نژاد اروپايي كمتر به طاسي مبتلا مي شوند، تأثير سيگار را در ريزش مو ارزيابي كردند. بر اساس اين بررسي كه در نشريه Archive چاپ شده است، سيگار اين تفاوت را از بين مي برد.
كشيدن سيگار يكي از بزرگترين علل مرگ و ناتواني در كشورهاي توسعه يافته مي باشد و از مسائل مهم اجتماعي محسوب مي شود. طبق تحقيقات به عمل آمده 21% از مردان و 7/6 از زنان ايراني سيگاري هستند. در حاليكه ارتباط قوي و شناخته شده اي بين سيگار و بسياري از بيماريهاي قلبي و عروقي و بيماريهاي ريوي و كانسرها وجود دارد، كشيدن سيگار منجر به يكسري از تظاهرات پوستي نيز مي شود از جمله پيري و تيره گي پوست، ريزش مو، سفيد شدن مو و.. كه توجه مجامع پزشكي را به خود معطوف كرده است.
حداقل 94% از مردان دچار درجاتي از پسرفت خط رويش مو در پيشاني بعد از بلوغ مي شوند اين مسئله در زنان، مردان متفاوت است و فقط 32% از زنان 80 ساله و بالاتر هستند كه شواهدي از الگوي ريزش موي زنانه را نشان نمي دهند، علاوه بر مسائل روحي- رواني سالانه وقت و هزينه ي هنگفتي صرف درمان و پيشگيري از ريزش مو مي شود.
كشيدن سيگار با مكانيسم هاي گوناگون موجب ريزش مو مي شود كه شامل:
1- اثر برمويرگهاي ريز تغذيه كننده فوليكول مو.
2- اثر مواد سمي سيگار در آسيب DNA فوليكول مو.
3- اثر سيگار بر عدم تعادل آنزيمي موثر در بازسازي بافت مو و تأثير بر روند سيكل رشد مو.
4- اثر راديكالهاي آزاد اكسيژن در ايجاد التهاب ناحيه اطراف فوليكول مو.
5- اثر سيگار بر فعاليت آنزيمي هورموني كه با كاهش استروژن (هايپواستروژن) مرتبط است.
در حقيقت ريزش مو در ارتباط با سيگار از نوع مردانه است كه به فاكتورهاي ژنتيكي هم بستگي دارد. در افراد سيگاري موها زودتر به رنگ خاكستري در مي آيد. سيگار با افزايش هورمونهاي اندروژنيك ريزش مو را تسريع كرده و با عث كاهش ضخامت زير پوست و لايه فوقاني مي شود.
افراد سيگاري اشتهاي كمتري نسبت به غذا دارند و مواد مغذي و ويتامين ها كمتر به بدنشان مي رسد. به همين دليل ترميم زخم در افراد سيگاري كندتر از ساير افراد است.