مطالعات نشان می دهد مهار کننده های آنزیم 5 آلفا ردوکتاز که شامل فیناستراید و دوتاستراید هستند دارای اثر خفیفی بر تعداد اسپرم در مردان دارد. در مطالعه ای که توسط Amoryو همکاران در دانشگاه هاربور کالیفرنیا انجام دادند 99 بیمار تحت بررسی قرار گرفتند. که همگی سالم بودند. تست خون و قند و نمونه مایع منی در ابتدا و هفته های 26 و 52 درمان بررسی شد.
نتایج نشان داد تأثیر محدودی از دو داروی مصرفی بر تعداد کلی، غلظت و حجم اسپرم داشته است که در هیچ یک از بیماران از آستانه نرمال آن پایین تر نرفته است.در برخی از افراد که حساسیت بیشتری به اثرات داروهای مهار کننده 5 آلفار دوکتاز داشتند با کاهش کمتر از 15% بر میزان کلی اسپرم آنها نسبت به مقدار اولیه همراه بود.در مطالعه Over Streetو همکاران دیده شد که در صورتی که فیناستراید با دوز mg1 مصرف شود هیچ اثری بر اسپرماتوژنز نداشته است.
تأثیر این دو دارو بر باروری نامشخص است و به ویژه کاهش خفیف غلظت اسپرم در این مطالعه بدست آمد ولی در هیچ کدام از شرکت کنندگان در مطالعه تعداد به زیر 20 میلیون در cc1 نرسیده است .در مطالعه اخیر بررسی و مشاهده شده که غلظت اسپرم بالای 12 میلیون در cc1 برای ایجاد باروری نرمال کافی است و در مطالعات دیگری نیز گزارش های محدودی از بارداری همسران مردان دارای اسپرم کمتر از 5 میلیون در ميلي ليتر هم مشاهده شده است.
در این مطالعه همچنین مشاهده شد که دو داوری فیناستراید و دوتاستراید هیچ تأثیر واضحی بر حرکت و شکل اسپرم نداشته است ولی نیاز به انجام تحقیقات وسیع تر در زمینه محل اثر بخشی و مکانیسم تأثیر داروهای مهار کننده 5 آلفاردوکتاز بر اسپرماتوژنز احساس می شود. البته بررسی تأثیر دارو بر اسپرماتوژنز فرد به دلایل متعددی از جمله دوره 72 روزه تکامل اسپرم، تفاوت در تکنیک های اندازه گیری در آزمایشگاه های مختلف، تفاوت وسیع در حجم و اندازه مایع در افراد مختلف و عدم وجود یک راهنمای ویژه در پارامترهای مربوط به اسپرم مشکل است.