پوست:
پوست بزرگترین ارگان بدن انسان هم از نظر وزن، حجم و وسعت می‌باشد. از طرفی پوست خط مقدم تماس فرد با محیط است؛ یعنی که این خط مقدم در هر صورت محل برخورد انسان با محیط است. بسیاری از عواملی که در محیط وجود دارند راه ورودشان از طریق پوست است. مواد محرک مثل آفتاب و مواد طبیعی مثل آب، باد و خاک یا مواد شیمیایی مثل مواد شوینده، پاک‌کننده‌ها، اسیدها یا محرک‌های مکانیکی مثل ضربه‌ها، شکستگی‌ها، خوردگی‌ها یا محرک‌های الکتریکی عواملی هستند که برای اینکه به بدن برسند، چه به طور طبیعی و فیزیولوژیک برای احتیاجمان، چه برای اینکه به صورت اتفاقی بخواهند به پوست صدمه بزنند، از راه پوست باید وارد بشوند.
از نگاهی دیگر برعکسش که دقت بکنیم پوست یک آینه‌ای است از بدن؛ یعنی وقتی می‌گوییم که سطح تماس است یعنی انعکاس خیلی از خصوصیات فرد از طریق پوست به بیرون منتقل می‌شود. ما دیگران را در وهله‌ی اول با پوستشان می‌بینیم. بسیاری از صفات انسان مثل تفکرش، مغزش، صحبت‌کردنش و خیلی چیز‌های دیگر به تدریج در اثر مکانیزم‌های خودش بروز می‌کند. مثلا فکر و عقل و منطق انسان از طریق کردارش می‌توان شناخت اما ظاهر قضیه و ارتباط مستقیم و بخصوص ارتباط اولیه از طریق پوست است. بسیاری از مشخصات افراد را با نگاه کردن به پوست می‌توانیم ببینیم. مثلا زیباییشان، تقارن صورتشان، حالات صورتشان، عصبانیتشان، مهربانیشان، عطوفتشان، خشمشان و خیلی از این موارد را فقط به نگاه کردن به پوست می‌توان دریافت کرد و شناخت. خیلی از حالات بیماری را هم همین‌جوری می‌توان به نگاه اول شناخت. مثلا کک مک‌ها، لکه‌ها، جوش‌ها، پیسی، ریزش مو و خیلی از این موارد در نگاه اولیه به قیافه و ظاهر فرد می‌توان تشخیص داد.
وظیفه پوست، انتقال اطلاعات داخلی بدن احساسات، رفتارها، عواطف و بیماری‌ها به بیرون(دیگران و محیط) و انتقال صفات خصوصیات و مشخصاتی از محیط به داخل پوست می‌باشد. بنابراین پوست یک وظیفه‌ی بسیار سنگینی به‌عهده دارد و همانطور که گفته شد، نکته‌ی مهم این است که ما صفات و فیزیولوژی خودمان را می‌توانیم به راحتی از طریق پوست به بیرون منتقل کنیم. بنابراین زیبایی خیلی مهم است. زیبایی یعنی آن صفتی که شما به دیگران منتقل می‌کنید، حس خوب، حس لطافت، مهربانی، عطوفت را به دیگران انتقال بدهید.
زیبایی واقعا بزرگترین لطفی است که خداوند برای انسان‌ها قرار داده است و همه‌ی ما انسان‌ها در برابر زیبایی واقعا احساس خوبی را داریم. بنابراین منطقی است که همه‌ی افراد علاقه‌مند هستند که پوست زیبایی داشته باشند و از این طریق بتوانند مهربانیشان و لطفشان را به دیگران منتقل بکنند.
زیبایی که در پوست وجود دارد اول اینکه برای خود آدم است که گاهی مثلا تو آینه نگاه می‌کند و این زیبایی را می‌بیند و لذت می‌برد. بسیاری از ما وقتی در آینه نگاه می‌کنیم و صورت خودمان را می‌بینیم احساس رضایت داریم. گاها هم ممکن است بخاطر بیماری رضایت نداشته باشیم و بخواهیم آن عیبی که باعث نارضایتی شده را رفعش کنیم ولی خیلی بیشتر از این و اصل مسأله این ظاهر و زیبایی را دیگران دارند نگاه می‌کنند. بنابراین ما می‌خواهیم در چشم دیگران زیبا باشیم.
بطور خلاصه واقعا پوست یک ارگان بسیار مهمی در روابط انسان‌ها در جامعه می‌باشد. چه روابط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، اخلاقی، محاوره‌ای، عاطفی و عشق در شروع آن بیشتر از طریق همین ظاهر پوست است. بعد از آن مسائل دیگر مثل اخلاقی و رفتاری و امثال آن ارتباط را کامل می‌کند یا مثلا رد می‌کند ولی بسیاری از برخورد‌ها از همان نگاه اول و همان ظاهری آدم نشأت می‌گیرد.
سرطان پوست:
سرطان‌ها همیشه تعریف مشخصی دارند. سرطان به وضعیتی می‌گوییم که اگر مداخله‌ی جدی نشود و به آن توجه نشود، منجر به مرگ انسان خواهد شد. بنابراین هر چند که بعضی سرطان‌ها علی‌رغم درمان باعث مرگ می‌شوند و بیشتر سرطان‌ها مرگ و میر خیلی بالایی دارند. ولیکن همیشه سرطان مترادف با مرگ نیست. بعضی از سرطان‌ها با دارو و درمان یا با جراحی می‌شود باعث بهبودی کامل بیمار شد. از جمله سرطان‌های پوست ویژگی‌های خیلی مهمی دارند که اولیش شایع‌ترین سرطان بدن انسان هستند. از هر جای دنیا که در نظر بگیریم و آمار بگیریم تقریبا در کره‌ی زمین سرطان پوست جزو شایع‌ترین یا یکی از شایع‌ترین ردیف اول یا دوم از نظر آماری هستند. علتش هم این است که پوست بزرگترین ارگان بدن انسان است و در تماس با محیط می‌باشد. مهمترین عامل ایجاد کننده سرطان در پوست هم طول موج ماورابنفش خورشید است. بنابراین اشعه ماورابنفش خورشید از طریق تماس با پوست باعث تخریب سلولها و ساختار سلولی می‌شود که گاها منجر به سرطان می‌شود. چندتا عامل در اینجا مهم است: یکی از عوامل مقدار اشعه هست؛ قطعا هر کس در تماس طولانی‌تری با آفتاب باشد و هر قسمتی از پوست که در تماس بیشتری با آفتاب باشد، آن قسمت شانس بیشتری برای پیدایش سرطان دارد. به همین دلیل بیشترین سرطان‌های پوست در سر و صورت قرار دارند، جایی که بیشترین تماس با اشعه وجود دارد و سرطان پوست در داخل بدن خیلی کمتر از سرطان در سروصورت می‌باشد و مهمترین عامل هم اشعه ماورابنفش است. منشا ماورابنفش در محیط هم طول موج خورشید است. قسمتی از طول موج خورشید که زیر سیصد نانومتر که بعضا کمتر یا بیشتر طول موج را در رفرنس‌های مختلف تقسیم کردند، به آن ماورابنفش می‌گویند که منشا آن هم از خورشید می‌باشد. در قسمت تابش مستقیم خورشید مقدار این اشعه بیشتر است؛ یعنی وقتی شما مستقیما داخل آفتاب باشید و مقدار آن را اندازه بگیرید مقدار ماورابنفش آن بیشتر از مقدار ماورابنفش از نور آفتابی است که در اتاق است. نوری که در اتاق است از تابش نور خورشید در سایه است. شب که می‌شود دیگر هیچ‌جا نور نیست و همینطور که مقدار تابش در سایه کمتر است، اشعه ماورابنفش هم کمتر است. این مورد یکی از عوامل مهم تعیین‌کننده در سرطان پوست است.
دومین عامل تعیین کننده نوع پوست است. پوست‌هایی که روشن باشند مقاومتشان دربرابر ماورابنفش کمتر است. پوست هرچقدر تیره‌تر باشد، مقاومتش در برابر اشعه ماورابنفش بیشتر است. خداوند در پوست ما یک سری سلول‌هایی را خلق کرده است که به آن سلولهای مِلانوسایت می‌گویند. این سلولها کارشان رنگسازی است و رنگی که می‌سازند برروی سطح پوست توزیع می‌شود و این رنگی که ما روی پوستمان داریم یک مقدار بسیار زیادش و اصل اصلش همین رنگدانه‌های ملانین هستند که توسط ملانوسیت‌ها ساخته می‌شود و این سلولها را خداوند طوری خلق کرده است که هر چقدر آفتاب بیشتری بخورد، برای دفاع بقیه‌ی بدن سول‌ها بیشتر رنگ می‌سازند و پوست تیره‌تر می‌شود. به همین دلیل افرادی که در مناطق استوایی و حاره هستند پوست تیره‌تری دارند و برعکس کسانی که در منطقه‌ی قطب قرار دارند پوست روشن‌تری دارند و همینطور که پوست تماسش با آفتاب بیشتر می‌شود رنگ پوست هم تیره‌تر می‌شود. مثلا بچه‌ای که به دنیا میاد حتی در منطقه‌ی استوایی هم نگاه کنیم پوست روشن‌تر است که با افزایش سن پوست تیره‌تر می‌شود. می‌توانیم این رنگ سازی پوستی را تشبیه کنیم به پرده‌ای که جلوی پنجره می‌گذاریم. هدف و کاربری این پرده کاهش نور ورودی به داخل اتاق است.
ما وقتی که نور ورودی به داخل اتاق خیلی زیاد می‌شود و نمی‌خواهیم اتاقمان این‌قدر پرنور باشد پرده را می‌کشیم.
هر چقدر بخواهیم این پوشش بیشتر باشد و یا ورود اشعه داخل اتاق کمتر باشد، پرده‌ی ضخیم‌تر و تیره‌تری را انتخاب می‌کنیم و هر چقدر پرده نازک‌تری را انتخاب کنیم مقدار ورود اشعه را راحت‌تر کردیم. پس ما با پرده این تابش را فیلتر می‌کنیم و مانع از ورودش به داخل اتاق می‌شویم.
رنگدانه‌ای که در پوست توسط مِلانوسیت ها ساخته می‌شود به اسم ملانی کارش عین این پرده می‌باشد. هرچقدر که پوست روشن‌تر باشد این احتیاج بیشتری می‌شود برای رنگسازی و پوست را به تدریج در تماس طولانی مدت سالیان رنگسازی را بیشتر می‌کند و پوشیده‌تر می‌شود که برای دفاع هست. پس عمده‌ترین عامل ایجاد کننده سرطان‌های پوست اشعه ماورا بنفش از منشا خورشید هستند. و کسانی که پوستشان روشن‌تر است مقاومتشان در برابر این اشعه کمتر و راهکار اصلی هم در اینجا استفاده از داروها و کرم‌های ضد آفتاب و عوامل طبیعی ضد آفتاب هستند. شما مثلا فرض کنید با یک عینک آفتابی می‌توانید چشماتون را از نور خورشید محافظت بکنید که اثرات سوء اشعه ماورابنفش همینطور که روپوست روی چشمم می‌تونه باعث تغییراتی بشود که منجر به کاهش دید و حتی کوری بشود. یا مثلا با یک کلاه شما می‌توانید مقدار تابش اشعه روی پوست صورت را کم کنید یا با چتر یا با کرم‌های ضد آفتاب و از جمله عوامل طبیعی مثلا شما می‌روید زیر سایه درخت یا زیر سایه دیوار، این موارد خودشان عامل‌های فیزیولوژیک هستند که به طور طبیعی ما استفاده می‌کنیم برای اینکه محافظت بکنیم از پوستمان و بدنمان در برابر اشعه. قسمت‌هایی که امکان پوشش کامل وجود ندارد مثل صورت را باید توسط کرم‌های ضد آفتاب، در برابر اشعه ماورابنفش محافظت کرد و شانس پیدایش سرطان را کاهش داد. هرچند که گفته می‌شود به تدریج که سن بالا میرود چون اثر آفتاب برروی پوست انسان، تجمعی است و هرچقدر سن بالا میرود این اثر تخریب افزایش پیدا می‌کند به طوری که گفته می‌شود قانونا هر کسی به سن صدسالگی برسد، قطعا یا به احتمال بسیار زیاد یک سرطان پوست حداقل خواهدگرفت ولی خوشبختانه سرطان پوست غیر از اینکه شایع‌ترین سرطان‌ها هستند دومین صفت مهمش این است که بسیار خوب و خوش خیم هستند. ما بهترین سرطان‌ها در بدنمان سرطان پوست است که اغلب با روش‌های جراحی‌های خیلی سطحی یا حتی بعضا با داروها می‌شود که سرطان پوست را درمان کرد که واقعا بیمار عمر طبیعی داشته باشه بنابراین سرطان پوست علاوه‌بر‌این که شایع‌ترین سرطان هستند خوش‌خیم‌ترین و خوبترین سرطان‌های بدن هم هستند و در دسترس هستند و به راحتی قابل دیدن هستند. شما تصور کنید سرطانی در داخل معده چقدر سخت است که دکتر به آن برسد با روش‌های خاص با اندوسکوپی برود داخل روده و داخل معده برود اونجا عکس بگیرد و نمونه‌برداری کند بعد برود آزمایش کند بعد تشخیص بدهند که سرطان است یا نه؟! درحالیکه در پوست به راحتی و بدون کمترین هزینه و وسایل و امکانات پزشک می‌تواند ببیند و به آن دسترسی داشته باشد و نمونه‌برداری کند وتشخیص بدهد که سرطان می‌باشد یا نه؟! بنابراین سرطان های پوست ویژگی‌های خاصی دارند که خیلی در دسترس‌اند، خیلی خوش خیم‌اند و قابل درمان هستند و اغلبشان معمولا باعث بهبودی کامل می‌شوند.